Λόγω μη διαθεσιμότητας της προγραματισμένης ταινίας για αυτή τη βδομάδα (Rashomon), θα γίνει η προβολή της ταινίας Σιωπηλή Μονομαχία επίσης του Akira Kurosawa .
Πέμπτη 6/5: Woman in the Dunes (1964), του Hiroshi Teshigahara
Πέμπτη 13/5: Ugetsu Monogatari (1953), του Kenzi Mizoguchi
Πέμπτη 20/5: Silent Duel (1949), του Akira Kurosawa
Πέμπτη 27/5: Diary of a Shinjuku Thief (1969), του Nagisha Osima
Πέμπτη 3/6: Tetsuo (1989), του Shinya Tsukamoto
Το αφιέρωμα αποσκοπεί στην παρουσίαση διαφορετικών στάσεων και αντιλήψεων που έχουν διαμορφώσει το κινηματογραφικό πεδίο της Ιαπωνίας. Κάθε ένας από τους διαφορετικούς σκηνοθέτες που παρουσιάζονται στο αφιέρωμα έχει χτίσει μια προσωπική
προσέγγιση τόσο στην οπτική του μέσου, αλλά και στη ζωή, η οποία αντανακλάται στην εκάστοτε ταινία.
Ο Ακίρα Κουροσάβα είναι αναμφίβολα ο γνωστότερος στην Δύση Ιάπωνας σκηνοθέτης. Γεννήθηκε στις 23 Μαρτίου του 1910, στο Ομόρι, κοντά στο Τόκιο της Ιαπωνίας. Μπήκε στο χώρο της τέχνης, θέλοντας αρχικά να ασχοληθεί με τη ζωγραφική. Γράφτηκε σε μία σχολή καλών τεχνών στην οποία μελέτησε κυρίως δυτικές τεχνοτροπίες. Σύντομα εντάχθηκε σε μία καλλιτεχνική ομάδα και μελέτησε σε βάθος τη Ρωσική λογοτεχνία του 19ου αιώνα. Την αγάπη του για τον κινηματογράφο σημάδεψε η αυτοκτονία ενός από τους έξι αδελφούς του που λάτρευε το σινεμά και δούλευε ως αφηγητής σε βωβές ταινίες. Η σχέση του ίδιου του Κουροσάβα με τον κινηματογράφο ξεκίνησε το 1930 στο πλευρό του σκηνοθέτη, Κατζίρο Γιαμαμότο που υπήρξε μεγάλος δάσκαλος για το νεαρό Ακίρα Κουροσάβα, παρά τη δύσκολη για τον ιαπωνικό κινηματογράφο εποχή. Μία εποχή συντηρητική κατά την οποία ο Γιαμαμότο εκτελούσε, κυρίως, ταινίες – παραγγελίες για το στρατιωτικό καθεστώς.
Ο Κουροσάβα μελέτησε σε βάθος στοιχεία του δυτικού πολιτισμού, τα ενσωμάτωσε στην ιαπωνική κουλτούρα, το έκανε όμως με τρόπο αριστοτεχνικό, καταφέρνοντας να δημιουργήσει το δικό του μοναδικό στιλ κινηματογράφησης και στη συνέχεια να επηρεάσει ο ίδιος τον δυτικό κινηματογράφο. Ο ίδιος δεν δίστασε να αξιοποιήσει έργα των μεγάλων δυτικών κλασικών Γουίλιαμ Σαίξπηρ, Μαξίμ Γκόρκι και Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι μεταφέροντάς τα στη φεουδαρχική Ιαπωνία, ενώ και οι δημιουργοί της Δύσης δεν δίστασαν να «πατήσουν» στις δικές του ταινίες προκειμένου να δημιουργήσουν μεγάλες ταινίες.
ΣΙΩΠΗΛΗ ΜΟΝΟΜΑΧΙΑ (SILENT DUEL), του Akira Kurosawa
Υπόθεση: Ο Κιότζι, ένας αναγνωρισμένος χειρουργός, κατά την διάρκεια μιας επέμβασης σε έναν τραυματισμένο στρατιώτη, θα μολυνθεί από τη σύφιλη. Αυτό θα τον οδηγήσει σε μία σειρά δύσκολων αποφάσεων... Βρισκόμαστε στα 1949 και οι πικρές μνήμες από τις πληγές στον εγωισμό και την περηφάνια της χώρας του ανατέλλοντος ήλιου, λόγω της ήττας από τους συμμάχους, είναι τόσο έντονες, που έχουν δημιουργήσει κλοιό δυσπιστίας στην αυτοπεποίθηση των ιαπώνων. Σε στιγμές που άπαντες αναρωτιούνται για το πόσο ο πόλεμος έχει ανατρέψει τις ζωές τους, ο Κουροσάβα, πάντοτε κυνικός δίνει τις δικές του απαντήσεις, άμεσα και δίχως υπεκφυγές. Η κινηματογραφική εκδοχή, ενός σύγχρονου (και διάσημου στην πατρίδα του) θεατρικού έργου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου